و خداوند عشق را آفرید...
رودها در جاری شدن و علفها در سبز شدن معنی پیدا میکنند...
کوهها با قله هاو دریاها با موج ها زندگی پیدا میکنند...
و انسانها همه انسانهابا عشق...
فقط با عشق...
پس بار خدایا بر من رحم کن ...
بر من که میدانم ناتوانم رحم کن..
باشد که خانه ای نداشته باشم.
باشد که لباس فاخری نداشته باشم.
باشد که دست و پایی نداشته باشم...
اما نباشد هرگز نباشد ...
که در قلبم عشق نباشد...
هر گز نباشد...
آمین...
سلام دوست عزیز
از حضورت در دفتر عشق ممنونم
وب زیبایی داری و دلنشین
باز هم سر میزنم
موفق باشی
چه وب زیبایی ،مهم تر از این مطالبشه که جداً قشنگ و خوندنی است.
موفق باشید،دلتون شاد و باخدا...
خیلی زیباست.مطلب دله.کاش دله هیچ وفت تنها نشه یعنی کاش هیچوقت بقیه باعث تنها شدن این دله نشن.افسوس...